رابرت کاستل (به زبان عربی: رهبرت ": نام واقعی او رابرت آدولپه موال است ، بازیگر ، نوازنده و کمدین است که در 21 مه 1933 در الجزایر در منطقه باب ال ائود ، الجزایر متولد شده است.

رابرت کاستل به عنوان یک نوازنده ، تار پخش کننده ، آن زمان گیتاریست ، همراه با پدرش ، آهنگساز ویولونیست و خواننده ترانه های سبک فرانسوی-عرب شروع کرد. رابرت کاستل بازیگر جوان در گروه مرکز منطقه ای هنر دراماتیک الجزایر ، نقش رابرت لو بگ را در نمایش بداهه های تئاتری در مورد زندگی پیدز-نویرز ، لا فامیل هرناندز بازی می کند که در 17 سپتامبر 1957 در پاریس توسط ژنوویو بالاک ساخته شده است. رابرت کاستل با قطع شدن دندان های خود در سالن موسیقی ، کار فیلم خود را از 24 سالگی در لس آمانت د دمین توسط مارسل بلیستن ، سپس در Un Témoin Dans La Ville توسط اودوارد مولینارو آغاز کرد.

در سال 1962 ، رابرت کاستل الجزایر تازه مستقل را ترک کرد و در پاریس با لوکت ساوهکت (که در سال 1987 درگذشت) ، که با او ازدواج کرد ، ساکن شد. این زوج در آن سال طرح های خود را به عنوان یک دوتایی افتتاح کردند ، به ویژه در المپیا که در آنجا برای فرانک سیناترا ، مارلن دیتریش و فیلیپ کلی افتتاح شدند. در دهه 1970 ، کمدین ، ​​سرزنده و تحریک آمیز ، با شریک مورد علاقه خود و انریکو ماکیاس ، طرح های تلویزیونی زیادی را انجام داد. برای صفحه نمایش بزرگ ، این کمدین موی تیره ، با پیشانی روشن ، که با دستان خود صحبت می کند ، ثبت نام مورد علاقه خود را رها کرد. او پس از تبدیل شدن به چهره "طنز Pied-Noir" در فرانسه ، او در کنار ادیت پیاف در Les Amants de DeMain توسط مارسل بلیستن ، پیر ریچارد در Le Grand Blond Avec une Chaussure Noire توسط ایو رابرت بازی کرد و ایزابل هوپرت در Dupont Lajoie توسط ایو بوستست. در سال 1982 ، وی با بازی در تاکسی حسن ، به کارگردانی محمد اسلیم ریاد ، در کنار روچد (احمد یاد) ، اواردیا همیتوش و سیدالی کوئرت ، ظاهر قابل توجهی در سینمای الجزایر ایجاد کرد. او در اوایل دهه 2000 در بیش از سی فیلم ظاهر شد.

رابرت کاستل چند سال قبل از بازگشت به صحنه ، این بار در یک موزیکال ، در سال 2007 به لطف پروژه El-Gusto ، چند سال از مشخصات پایین برخوردار بود. این پروژه ، که می خواهد موسیقی دانان الجزایر ، یهودی و مسلمان را که بخشی از ارکستر الجزایر ال آنکا در اوایل دهه 1950 بودند ، گرد هم آورد ، منجر به یک فیلم مستند شد که جوایز بین المللی را به دست آورد ، ضبط یک آلبوم و یک تور بین المللی که یک گروه از 42 نوازنده را به سمت کشورهای پرنسس ، سوندارند ، Morocco ، Morocco ، Morocco ، Morocco ، Morocco ، Morocco ، Morocco ، Turcco. هلند

در سال 2008 ، رابرت کاستل زندگی نامه خود را به نام JE Pose 75 [Son âge] ، Mais Je Retaîtres Tout امضا کرد. او در سال 2013 به صحنه بازگشت تا آخرین نمایش یک نفره خود با نام "نوستالگری" را به نمایش بگذارد. وی در 5 دسامبر 2020 در پاریس در سن 87 سالگی درگذشت.