از ویکی پدیا

ایرنه ریچ (13 اکتبر 1891 - 22 آوریل 1988) بازیگر آمریکایی بود که در هر دو فیلم ساکت و گفتگوی و همچنین رادیو کار می کرد.

ریچ برای ویل راجرز کار کرد ، که از او در هشت عکس استفاده می کرد ، از جمله آب آب در همه جا (1920) ، The Strange Boarder (1920) ، Jes 'Call Me Jim (1920) ، Boys Boys (1921) و Ropin' Fool (1921). او غالباً زنان جامعه را به تصویر می کشد ، مانند اقتباس در سال 1925 از طرفداران لیدی ویندرمر و همچنین در ملکه یوکان (1940).

در دو فیلم آخر خود ، او یک همسر و مادر مرزی بازی کرد: او مادر شخصیت گیل راسل در فرشته جان وین و بدمن (1947) بود. در داستان سواره نظام جان فورد ، فورت آپاچی (1948) او خانم O'Rourke ، همسر گروهبان O'Rourke (بخش باند) را به تصویر کشید.

در دهه 1930 ، ریچ کارهای زیادی در رادیو انجام داد. از سال 1933 تا 1944 ، او میزبان یک برنامه گلچین در سراسر کشور از مینی درام های سریالی ، جان عزیز (با نام مستعار نمایش ایرنه ریچ) بود. مرد پیشرو او بازیگر گیل گوردون بود (که بعداً در تلویزیون رئیس آپوپلکتیک لوسیل توپ بازی کرد).

ریچ در Produsts Productions ظاهر شد ، از جمله هفت کلید TALDPATE (1935) که جورج م. کوهان ، خالق نمایشنامه را بازی کرد و بعداً به عنوان دختران در سال 1948 رفت.

ریچ در پیاده روی شهرت هالیوود دو ستاره دارد ، یکی برای سهم خود در صنعت تصویر حرکتی در بلوار 6225 هالیوود و دیگری برای کمک های وی در صنعت رادیو در بلوار 6150 هالیوود.