وارنی در شهر کانینگ ، سپس در اسکس متولد شد اما اکنون بخشی از شهر لندن نیامام است. پدر وی در یک کارخانه لاستیکی در Silvertown کار کرد و او یکی از پنج کودک بود که در جاده آدینگتون ، شهر کنسرو بزرگ شد. وارنی در مدرسه ابتدایی Star Lane در وست هام تحصیل کرد و پس از ترک مدرسه در 14 سالگی ، به عنوان یک پسر مسنجر و یک پسر صفحه در هتل Regent Palace کار کرد. او به عنوان یک کودک درس پیانو را در دست گرفت و به اندازه کافی خوب بود که به عنوان یک نوازنده پیانو پاره وقت اشتغال پیدا کند. اولین درگیری پرداخت شده وی در باشگاه رادیکال Plumstead در Woolwich بود که برای او هشت شیلینگ و شش پنس (42½p) به او پرداخت شد. او همچنین در کلوپ های مردانه ، میخانه ها و سینماهای ABC بازی کرد و بعداً با گروههای بزرگ زمان آواز خواند. او و مادرش تصمیم گرفتند که تجارت نمایش حرفه ای برای او باشد و او شغل روزانه خود را واگذار کرد.

در طول جنگ جهانی دوم ، وارنی به مهندسان سلطنتی پیوست ، اما فعالیت خود را به عنوان سرگرمی ارتش ادامه داد و مدتی در خاور دور گشت و گذار کرد. پس از دفع دفع در اواخر دهه 1940 ، او در یک بازی طنز با عنوان GayTime ، با بنی هیل به عنوان شریک زندگی خود در یک عمل دوتایی ، روی صحنه بازی کرد. [2] او سپس به یک سرگرمی همه جانبه تبدیل شد و در اطراف سالن های موسیقی کار کرد.

شغلی [ویرایش]

وارنی در نقش یک پیشکسوت در تلویزیون تلویزیونی The Rag Trade (63- 1961) بازی کرد که او را به نام خانوادگی تبدیل کرد. او آگاه بود که او تنها مجری بدون تجربه بازیگری West End بود و برای جبران آن سخت تلاش کرد. اندکی بعد ، او در نمایشگاهی برای تلویزیون بی بی سی به نام The Valiant Varneys (65-65) بازی کرد و شخصیت های مختلفی را در مقابل مخاطبان زنده اجرا کرد. پس از آن به دنبال نقش کمدی دیگر در گدا همسایه من (68- 1966) ؛ این بازی همچنین با بازی Pat Coombs ، ژوئن ویتفیلد و پیتر جونز بازی کرد. پت کومبس همسر شخصیت وارنی را بازی کرد. وارنی در سرقت قطار بزرگ سنت ترینیان (1966) با فرانکی هاورد ، دورا برایان و جورج کول به نمایش درآمد.

موفق ترین نقش اصلی وارنی در Sitcom در اتوبوس ها (73- 1969) به عنوان راننده اتوبوس استن باتلر بود که هرگز در مورد عاشقانه ها شانس زیادی ندارد. وارنی برای تحقیق در مورد این نقش ، حتی درس های رانندگی با اتوبوس و آزمایشی برای به دست آوردن مجوز وسایل نقلیه خدمات عمومی به دست آورد تا بتواند فیلمبرداری کند که در حال رانندگی با اتوبوس در جاده باز است. سه فیلم اسپین آف ساخته شد-در اتوبوس ها (1971) ، Mutiny on the Buses (1972) و تعطیلات در اتوبوس ها (1973). وارنی 52 ساله بود که سری اول ضبط شد ، اگرچه شخصیت او ، که با مادرش زندگی می کرد و اغلب در تلاش برای جذب زنان جوان بود ، قرار بود حدود 35 سال داشته باشد. وارنی تنها یازده سال جوان تر از دوریس هار بود ، بازیگر اصلی بازیگر مادرش در این سریال.

او بعداً به عنوان سرگرمی در کشتی های کروز کار کرد و با نمایش یک نفره خود به استرالیا سفر کرد. وی به یک مصاحبه کننده گفت: "هر کاری که بعد از آن در اتوبوس ها انجام دادم ، هیچ کس نمی خواست در مورد آن بداند. اما من نمی توانم برنامه را بزنم زیرا این پیشنهادات را برای من برای انجام تورهای کنسرت در استرالیا ، نیوزیلند و کانادا به همراه آورد." [3]

اولین دستگاه پخش نقدی مبتنی بر کوپن در جهان در شعبه Enfield Town در Barclays Bank نصب شد. وارنی در آن زمان در آنفیلد زندگی می کرد و برای اهداف تبلیغاتی ، وی در سه شنبه 27 ژوئن 1967 اولین خروج از دستگاه را از این دستگاه عکاسی کرد. [4]