آن ماری میویل ، متولد 11 نوامبر 1945 در لوزان ، یک فیلمساز ، کارگردان ، تهیه کننده ، فیلمنامه نویس ، بازیگر و نویسنده از Vaud است. آن ماری میویل به عنوان عکاس کار می کند و مدیر یک کتابفروشی است. در دهه 1960 ، او همچنین دو دیسک متنوع را برای بارکلی ضبط کرد ، در مورد ترانه های Jean-Jacques Debout. سپس در سال 1972 ، او با ژان لوک گدار در پاریس ملاقات کرد ، که تا زمان مرگش در سال 2022 همراه او شد. در ابتدا ، از سال 1973 تا 1994 ، او با این فیلمساز به عنوان عکاس ، فیلمنامه نویس ، سردبیر ، کارگردان و مدیر هنری برای برخی از فیلم های خود همکاری کرد. سپس در سال 1983 ، او اولین فیلم کوتاه خود را با عنوان "چگونه می توانم دوست داشته باشم" کارگردانی کرد ، و یک سال بعد ، یک فیلم کوتاه دوم "Le Livre de Marie".

از آن زمان ، او به ساخت فیلم ادامه داده است. او از طریق داستانهای سینمایی خود ، با یک تکینگی از لحن ، عشق ، زمان ، معنی چیزها ، سؤال می کند ... اولین فیلم بلند او نامیده می شود: "موضوع عزیزم" و در سال 19883 منتشر شد. 1994 "لو نگفت نه".

هنوز در سال 1994 ، آن ماری میویل "Histoire du Garçon" را منتشر کرد ، متنی که حرفه و زندگی برادرش آلن را که به طور تصادفی در سال 1993 درگذشت ، درگذشت. در سال 1996/1997 ، یک فیلم بلند جدید پخش شد ، "Nous Sommes Tous Encore در اینجا". سپس در سال 2000 ، "Après la Réconcoriation" که در آن ظاهر شد ، همراه با کلود پرورون ، ژاک اسپیسر ، ژان لوک گدار و خاویر مارتند.

در سال 2002 ، او "تصاویر به کلمات" ، متن های کوتاه منتشر شده توسط Farrago را نوشت ، که ناشر نوشت "مجموعه ای از عکس های ثابت ، فیلم های کوتاه نوشتن است. به طور دقیق ، این یک سوال از خبر نیست ، بلکه از لحظات غیرقابل توصیف ، عطر و بوی تصاویر ، جایی که این مسئله می تواند یک فیلمبرداری با کلمات باشد."